Schaduwkruiskruid - Senecio ovatus Composietenfamilie - Asteraceae-

Bijenplant, hommelplant, drachtplant, vlinderplant

Syn: (Senecio nemorensis) Een overblijvende (vaste) plant Bloeiperiode: juli-september Bloem: geel; bloemen met 0-8 lintbloemen de binnenste omwindselkrans met ca.  8 rolronde blaadjes;  omwindselbladen met  zwarte top; bloeiwijze een tuil; Blad: langwerpig, fijn gezaagd, kort gesteld of zittend met versmalde voet; onderkant blad behaard Vrucht: nootje Overige: stengels vrij sterk vertakt, kantig en  dicht  met bladeren bezet Hoogte: 0,8-1,5 m

Milieu en groeiplaats: vochtige, matig voedselrijke en vaak kalkhoudende leem- en bosbodems; in en langs bossen en struwelen; onder meer in en langs hellingbossen, langs spoorwegen en soms langs wegbermen maar vrijwel altijd bij bos, struweel of oude landschappelijke beplantingen; vooral op grote en kleinere plekken waar bos of hout is gekapt of afgebrand; zonnig-licht beschaduwd.

Verspreiding in Nederland: in hoofdzaak in Zuid-Limburg.

Toepassing: in heemtuinen, botanische tuinen.

Beheer: bosranden- en ruigtenbeheer; schaduwkruiskruid heeft opengrond nodig om zich te kunnen vestigen, kan in ruigte en struweel lang stand houden, maar verdwijnt bij het sluiten van de houtige vegetatie; in opgaande bossen met voldoende zijwaardse lichtinval komt schaduwkruiskruid nog tot bloei.

Wilde solitaire bijen: niet genoteerd.

Dracht: nectar en geelachtig stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 1. (Schaduwkruiskruid komt vrijwel altijd in kleine aantallen voor.)

Plaat schaduwkruiskruid - (bron: Flora Batava, Jan Kops en F. W. van Eeden)

Plaat schaduwkruiskruid - (bron: Deutschlands Flora in Abbildungen.Johann Georg Sturm)

Bloeiwijze schaduwkruiskruiden vegetatie langs bosrand in Zuid-Limburg met Koninginnekruid ------

Schaduwkruiskruid in een spoorberm in Zuid-Limburg

Schaduwkruiskruid op een gekapt spoorwegtalud in Zuid-Limburg

Koolwitje