Koninginnekruid - Eupatorium rugosum
Composietenfamilie - Asteraceae |
| Drachtplant, vlinderplant, hommelplant |
 |
Een over blijvende (vaste) plant |
| Bloeiperiode: eind juli- september |
| Bloem: wit, bloeiwijze een pluimvormige tuil |
| Blad: eirond, spits toelopend, bladrand grof getand. |
| Vrucht: nootje |
| Hoogte: 0,9-1.50 |
| Opmerking: stegels relatief dun, maar in de volle zon tamelijk stevig |
| |
| |
| |
| |
| |
| |
|
| Milieu en groeiplaats: vochtige, voedselrijke, niet zure grond; zon halfschaduw |
| Herkomst: oostelijke gedeelte van Noord-Amerika |
| Toepassing: tuinen, langs tuinvijvers. |
| Beheer: als vaste plant beheren; planten dit te veel in des schaduw staan, moeten mogelijk worden aangebonden; plant zaait zich niet of weinig uit. De plant lijkt niet invasief, maar is wel gastheer voor de zonnebloemboorvlieg,, die mogelijk in Zuid-Europa in de toekomst schadelijk kan zijn voor de zonnebloemteelt |
| Wilde solitaire bijen: niet waargenomen |
| Dracht: nectar en stuifmeel. Indicatie voor dracht: code Hb 1. |
| Trekt aanzienlijk minder vlinders en andere insecten aan dat de inheemse koninginnekruid. |
| |
| Bloeiwijze |
 |
| |
| Bloeiwijze |
 |
| |
| Plant in een tuin |
 |
| |
| Fragment |
 |
| |
| Blad |
 |
| |
| Honingbijen |
 |
| |
 |
| |
| Dagpauwoog |
 |
| |
| Atalanta |
 |
| |
| Landkaartje |
 |
| |
 |
| |
 |
| |