Bosachtige begroeiing op ruderale gronden

Moet dat altijd worden aangeplant? Laten we het vanzelf ontstaan op plekken die we daarvoor plannen? Of is er een compromis met de natuur mogelijk? Aanplanten om een snelle start te maken, maar tegelijkertijd de natuur de ruimte geven om invulling te geven aan het begrip bos? Deze vragen gaan niet alleen op voor het laten ontstaan van houtige begroeiingen, maar ook voor de totale vormgeving en het betrekken van de gebruikers daarin. Hoeveel vrijheid krijgen ze om hun eigen invulling van de ruimte te creëren, zoals paden en uitzichtpunten (zelf op een afgebrand dak van een fabrieksgebouw, tussen de dakpannen groeit ruwe berk, Veenendaal 2003)

Bomen en heesters groeien bijna overal zelfs in de meest extreme milieus.

Het beroemde spoorweg emplacement op de grens van Weest- en oost berlijn wesd van kale grond rond 1945 tot 2000 een natuurbos met de status van natuurgebied.

Een spoordijk Die volledig is dicht gegroeid met bomen voornamelijk Eiken.

Dak van een verdedigings fort

Op enkele cm dik verteerd blad en ingewaaid stof en restanten van een brand, groeid hier het dak dicht.

Op venige natte grond is een laag zand aangebracht. De ondergrond van een sport park. Binnne 10 jaar was het hier bos

Een industrieel monument wordt overgroeid met bomen en Heesters