Heggenwikke - Vicia sepium
Vlinderbloemfamilie - Fabaceae |
| Bijenplant, hommelplant, drachtplant, vlinderplant. |
 |
Een overblijvende (vaste) plant |
| Bloeiperiode: mei-augustus |
| Bloem: violet-lichtblauw, bloeiwijze okselstandig, bloemen alleenstaand of enkele bijeen |
| Blad: geveerd en uit 3 tot 9 paar deelblaadjes samengesteld |
| Vrucht: een peul |
| Overige: heeft wortelstokken |
| Hoogte/lengte: 0,3-1,0 m |
| |
| |
| |
| |
| |
|
| Milieu & groeiplaats: vochtige tot vochthoudende, matig voedselrijke, zandige tot kleiige bodems; in ruige grazige vegetaties, ruigten, aan randen van bossen en struwelen, in allerlei bermen, houtwallen, hakhoutbosjes, onder heggen en op dijken; zonnig-licht beschaduwd. |
| Verspreiding in Nederland: in het zuidelijke gedeelte van het land vrij algemeen, maar lokaal vaak afwezig; elders vrij algemeen tot zeldzaam |
| Beheer: In grazige vegetaties wordt de plant met de reguliere maaibeurten gemaaid. meestal rond eind juni- begin juli. Voor de bijen en voor andere bloembezoekende insecten is een latere maaibeurt of gefaseerd beheer gewenst. |
| Wilde solitaire bijen: |
| |
Geelstaartklaverzandbij |
Andrena wikella |
Zijn afhankelijk van vlinderbloemigen |
| |
Wikkebij |
Andrena lathyri |
| |
Langhoornbij |
Eucera longicornis |
| |
Blauwe metselbij |
Osmia caerulescens |
|
|
| Dracht: nectar en stuifmeel. Indicatie voor dracht code 3. extraflorale nectariën aanwezig aan de onderkant van de steunblaadjes (een bruinachtig vlekje). |
| |
| Platen heggenwikke - ((Bron links: Carl Axel Magnus Lindman: Bilder ur Nordens Flora; rechts: Deutschlands Flora in Abbildungen.Johann Georg Sturm) |
|
| |
| Bloeiwijze heggenwikke |
 |
| |
| Heggenwikke detail bloeiwijze |
 |
| |
| Heggenwikke fragment van een vegetatie |
 |
| |
| Heggenwikke met hommel |
 |
| |
| Heggenwikke met Zuidelijke langhoornbij |
 |
| |
