Gewone paardebloem Taraxacum officinale

Paardenbloem - Taraxacum
Composietenfamilie - Asteraceae

Bijenplant, hommelplant, drachtplant, vlinderplant.

	Een overblijvende (vaste) plant
	Bloeiperiode: maart-mei (hoofdbloei); september-november
	Kenmerken: bloem geel, alleenstaand, stengel onvertakt en hol.
	Ze worden tevens gekenmerkt door een vlezige penwortel.
	In totaal zijn er vele tientallen ondersoorten in Nederland bekend, de verschillende milieus, heide, duinen, moerassen etc. hebben vaak hun specifieke ondersoorten; hier wordt alleen de gewone paardebloem genoemd.
	Hoogte: 0,1-0,5m

Milieu & groeiplaats: vochtige tot droge, voedselrijke bodems; in allerlei grazige vegetaties verder op braakliggende terreinen, stadsplantsoenen, boomspiegels, op verhardingen en halfverhardingen, op muren en tussen stenen beschoeiingen; zon-licht beschaduwd.

Verspreiding in Nederland: zeer algemeen

Toepassing: wordt niret bewust toegepast, komt vrijwel overal spontaan op.

Beheer: bij veelvuldig maaien houdt de soort stand. Voor een optimale bloei mag niet voor eind april-half mei worden gemaaid, inverband met de wilde bijen zeer zeker niet op lichte minerale zandige tot lemige bodems. Indien men naar een meer soortenrijk grasland wil streven dan twee keer per jaar maaien en afvoeren.

Wilde solitaire bijen:

Zandbijen - Andrena
	Asbij	A. cineraria
	Breedrandzandbij	A. synadelpha
	Gewone dwergzandbij	A. minutula
	Goudpootzandbij	A. chrysosceles
	Grasbij	A. flavipes
	Grijze rimpelrug	A. tibialis
	Meidoornzandbij	A. carantonica
	Paardenbloembij	A. humilis	Is afhankelijk van compositen
	Roodbuikje	A. ventralis
	Roodgatje	A. haemorrhoa
	Tweekleurige zandbij	A. bicolor
	Valse rozenzandbij	A. helvola
	Viltvlekzandbij	A. nitida
	Vosje	A.fulva
	Vroege zandbij	A. praecox
	Witbaardzandbij	A. barbilabris
	Witkopdwergzandbij	A. subopaca
Groefbijen: Halictus en Lasioglossum
	Heidebronsgroefbij	H. confusus
	Roodpotige groefbij	H. rubicuncus
	Biggenkruidgroefbij	L. vilosulum	Is afhankelijk van compositen
	Gewone franjegroefbij	L. sexstrigatum
	Gewone geurgroefbij	L. calceatum
	Langkop smaragdgoefbij	L. morio
	Matte bandgroefbij	L. leucozonium
	Parkbronsgroefbij	H. tumulorum
Metselbijen
	Gehoornde metselbij	Osmia cornuta
	Rosse metselbij	Osmia bicornis

Dracht: nectar en stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 5.

In zeer floristisch arme locaties/gebieden kunnen paardenbloemen vaak dominant voorkomen zonder dat er wilde bijen te vinden zijn. Dat heeft niet alleen te maken met nestgelegenheid, maar vooral voor hommels ook met het eenzijdige voedselaanbod. Om als volk te kunnen overleven moeten hommels maanden lang kunnen beschikken over nectar en stuifmeel. Zowel na als voor de bloei van paardenbloem komen er in grootschalige landbouwgebieden vaak nog maar weinig bloeiende planten voor.

Platen Paardenbloem - Taraxacum officinale - (bron links: Franz Eugen Köhler, Köhler's Medizinal-Pflanzen)

Platen Paardenbloem - Taraxacum officinale - (bron links: Carl Axel Magnus Lindman: Bilder ur Nordens Flora); rechts: O.W. Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz)