Bittere wilg - Salix purpurea Wilgenfamilie Salicaceae-

Bijenplant, hommelplant, drachtplant.

Een heester Bloeiperiode: rond april Bloem: Katjes voor de bloei verschijnend, rolrond en compact; meeldraden vergroeid, met 2 ± roodpaarse helmkoppen; stijl kort of afwezig; top schutblad zwart; 1 honingklier Blad: lancetvormig en boven het midden het breedst, aan de onderkant blauwgroen; Vrucht: doosvrucht Hout: takken glanzend geel, maar vooral in de volle zon rood Hoogte: tot ca. 3,0 m Opmerking: katjes en bladeren gedeeltelijk tegenoverstaand

Milieu & groeiplaats: natte tot vochtige voedselrijke minerale bodems; in grienden en zand en kleigroeven en natte duin valleien; zon-tb.

Verspreiding in Nederland: minder algemeen; soms aangeplant.

Toepassing: parken, grotere tuinen, erosiebestrijding; werd voor 1970-1980 algemeen voor bindtenen (gewoonlijk rood)in de hovenierderij gebruikt. Vooral om leiplanten aan te binden. Een kleine hovenier gebruikte al snel 2 tot 4 bossen per jaar.

Beheer: kan sterk worden terug gesnoeid.

Wilde solitaire bijen:

Zandbijen - Andrena   Grijze zandbij A. vaga Zijn afhankelijk van wilg   Roodbuikje A. ventralis   Roodscheenzandbij A. ruficrus   Lichte wilgenzandbij A. mitis   Vroege zandbij A. praecox   Zwart-rosse zandbij A. clarkella   Asbij cineraria   Witbaardzandbij A. barbilabris   Overige bijen   Grote zijdebij Colletes cunicularius Is afhankelijk van wilg   Tweekleurige zandbij A. bicolor     Gehoornde metselbij Osmia cornuta

Dracht: nectar en geel stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 5.

Bitterwilg - (Bron: O.W. Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885, Gera, Germany

Twijgen van Bitterwilg in het volle licht kleuren vaak rood ( Wikipedia commons)

Katjes van bitter wilg

Blad is boven het midden het breedst (ovegenomen van Wikipedia commons)

Honingbijen