Pluimpapaver - Macleaya microcarpa (en M. cordata)--- Papaverfamilie - Papaveraceae

Bijenplant, hommelplant, drachtplant, vlinderplant.

Een overblijvende (vaste) plant Bloeiperiode: juli - augustus Bloem: bloem crèmewit, met 2 afvallende kelkbladen en zonder kroon bladen, en 8-12 meeldraden; bloem zeer klein; bloeiwijze een zeer grote pluim Blad: blauwachtig, grijsachtig groen, bladrand sterk gelobd, bladvoet hartvormig Vrucht: een eenzadige doosvrucht Overige: kruipende wortelstok Hoogte: 1,80-2,5 m Opmerking Het verschil met de meer algemene tuinplant M. cordata zit vooral in het aantal meeldraden 25-40. 3 x zoveel als bij M. microcarpa en de 4 tot 6-zadige doosvruchten.

Milieu en groeiplaats: matig voedselrijke tot voedselrijke, vochthoudende, niet zure bodem (zandig tot klei); zon-halfschaduw

Herkomst: Zuidoost-Azië.

Toepassing: tuinen.

Beheer: beide soorten als vaste plant beheren; het zijn tamelijk expansieve plant die in toom moeten worden gehouden. Wat absoluut een taboe is: wortels van deze planten als groenafval buiten de tuin storten; als de wortels aanslaan, is later ook de kans op zaadverspreiding groot. De planten zijn potentieel invasief.

Wilde solitaire bijen: niet waargenomen.

Dracht: geel-witachtig stuifmeel. Indicatie voor dracht: code Hb 3.

Blad

Bloeiwijze (links), met vruchten (rechts)

Eenzadige doosvruchten (bij M.cordata 4-6-zadig)

Honingbijen op M. microcarpa