Gewoon sneeuwklokje - Galanthus nivalis
Narcsisfamilie- Amarylllidaceae; voorheen Leliefamilie - Liliaceae-
Hommelplant, drachtplant
Een bolgewas
Bloeiperiode: februari-maart (in zachte winters december-januari)
Bloem: wit, binnenste bloemdekbladen aan met een halvemaanvormige groene vlek; bloeiwijze alleenstaand
Blad: lijnvormig
Vrucht: een doosvrucht
Hoogte: 0,15-0,2 m
Opmerking: als ze onder andere groenblijvende vaste planten staan of in ongemaaid gras kunnen ze hoog oprekken tot 0,35 m.
 
 
 
Milieu en groeiplaats: vochtige, voedselrijke, humushoudende bodems; vaak onder loofhout (essen-iepenbos) en gazonachtige graslanden oorspronkelijk in geplant; vooral veel op Texel waar enkele decennia geleden in de bossen sneeuwklokje voor de handel werden gekweekt; deze sneeuwklokje waren afkomstig uit Frankrijk; zon-licht beschaduwd.
Herkomst en verspreiding in Nederland: Zuid- tot Zuidoost-Europa, in Nederland stinzenplant en vooral na 1990 in het hele land verwilderd.(na 1990 werd er op grote schaal omgeschakeld naar ecologisch beheer en werden in beplantingen geen chemische onkruidbestrijdingsmiddelen meer toegepast)
Toepassing: tuinen, parken, openbaar groen.
Beheer: In principe met rust laten, maar als de sneeuwklokjes terug lopen moet pleksgewijs de grond worden omgewoeld of de pollen worden gescheurd op verplant; arme, verzurende bodems moeten licht worden bemest met compost of oude, verteerde stal mest.
Wilde solitaire bijen: sneeuwklokje bloeien te vroeg voor solitaire bijen.
Dracht: nectar en oranje stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 3. Als sneeuwklokjes massaal alleen voorkomen en bijenvolken in de buurt staan code 5; als weinig sneeuwklokjes samengroeien met veel boerenkrokus bestaat de kans dat sneeuwklokje nauwelijks door honingbijen worden bezocht.
Bloem sneeuwklokje
 
Galanthus nivalis (Bron: O.W. Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885, Gera, Germany)
 
AmelisweerdSneeuwklokje Amelisweerd -- In Amelisweerd is sneeuwklokje op veel plekken een dominante voorjaarsplant. In het openbaar groen wordt sneeuwklokje nauwelijks toegepast. Het is een plant die zichzelf decennia lang in stand kan houden, maar bij “nietsdoen” kan de soort op den duur verdwijnen, soms moeten de pollen worden verplant of gescheurd. (2004)
 
Sneeuwklokje sinds ca. 1990 verwilderd op een spoorwegtalud
 
Spoorwegtalud vanaf de andere kant gezien
 
Honingbij
 
Honingbij
 
Honingbij