Vingerhoedskruid - Digitalis pupurea -- Weegbreefamilie - Plantaginaceae; voorheen Helmkruidfamilie - Scrophulariaceae

Hommelplant, (bijenplant)

Een tweejarige plant Bloeiperiode: mei- augustus Bloem: bloem wit, roze tot purper, bloeiwijze een tros en bloemen naar een kant gericht Blad:  langwerpig, bladrand gekarteld tot gezaagd; aan de voet wigvormig versmald; rozetbladeren en onderste stengelbladeren gesteeld en kunnen tot ruim 40 cm lang worden, dat geeft een rozet van ca 80 cmØ Vrucht: een doosvrucht Overige: stengels zacht behaard; rozetplant Hoogte: 0,5-1,8 m

Milieu en groeiplaats: vochtige tot droge, matig voedselrijke tot schrale, zandige en lemige bodems; in bossen, bosranden, op kapvlakten en braakliggende terreinen, vaak op plaatsen waar boerderijen zijn afgebroken, hellingen, in houtwallen, spoorbermen, stadsplantsoenen, tussen het plaveisel en op halfverhardingen; zon-licht beschaduwd.

Verspreiding in Nederland: vrij algemeen; in Zuid-Limburg en Achterhoek; verder minder algemeen tot zeldzaam oorspronkelijk wild, maar doorgaans verwilderd.

Toepassing: tuinen, parken, openbaar groen.

Beheer: de soort verdwijnt bij een dichtgegroeide bodem, en te veel schaduw, dus zowel de bodem als de beplanting iets open houden.

Wilde solitaire bijen: Grote wolbij (Anthidium manicatum) zeer sporadisch waargenomen

Dracht: honingbijen zijn zeer sporadisch waargenomen.

Platen vingerhoedskruid (Bron links: Deutschlands Flora in Abbildungen.Johann Georg Sturm; rechts: O.W. Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885)

Bloem

Bloeiwijze

Kapvlakte

Bosrand

Helling

Een bosrand

Een tuin

Een volkstuin

Een volkstuincomplex

Een achter tuin