Ierse heide - Daboecia cantabrica

Ierse heide - Daboecia cantabrica--
Heifamilie - Ericaceae

Drachtplant. (waarschijnlijk ook hommelplant)

	Een groenblijvende dwergheester
	Bloeiperiode: juli-augustus
	Bloem: klokvormig, purperroze soms wit, bloeiwijze een losse tros
	Blad: tegenoverstaand, leerachtig en glanzend donker groen, bovenkant blad met klierharen, de onderkant is witviltig behaard
	Vrucht: een doorvrucht
	Overige: twijgen opgaand, bovenaan klierachtig behaard
	Hoogte: 0,25-0,50 (0,7 in het natuurlijk milieu) m
	Opmerking: Van deze soort bestaan verschillende cultivars met witte tot paarse bloemen

Milieu en groeiplaats: vochtige, maar doorlatende, vrij schrale, zandige, humushoudende, zwak zure tot zure bodems; zon - licht beschaduwd; groeit van nature op heidenterreinen, goed licht doorlatende bossen en op rotsachtige standplaatsen.

Herkomst en verspreiding in Nederland: heeft een zuidelijk Atlantische verspreiding van Noord-Portugal tot Ierland. Zelf de witte vorm op verschillende plaatsen op de Veluwe tussen Otterlo en Schaarsbergen waargenomen in bosachtige vegetaties in bermen (ca. 2005).

Toepassing: tuinen, heidentuinen, rotstuinen.

Beheer: Is iets vorst gevoelig; in strenge winters met meer dan - 10° C vorst afdekken met bijvoorbeeld dennentakken; zijn ook gevoelig voor een overmaat aan leidingwater. Nu en dan verjongingssnoei toepassen.

Wilde solitaire bijen: niet waargenomen

Dracht: nectar. Indicatie voor dracht: code 3. De tong van de bijen is te kort om de nectarklieren te bereiken; ze moeten dus inbreken door een gat te bijen in de bloembuis; frequent bijenbezoek kan de bloeiende planten behoorlijk beschadigen.

Botanische vorm van Ierse heide