Brem Cytisus scoparius

Brem - Cytisus scoparius
Vlinderbloemenfamilie - Fabaceae

Bijenplant, hommelplant, drachtplant

	Een heester
	Bloeiperiode: april-juni
	Bloem: geel, boeiwijze okselstandig, alleenstaand of twee bi een,
	Blad: klein, de bovenste enkelvoudig en ongesteeld, de onderste 3-tallig, deelblaadjes smal eirond tot langwerpig, onderkant tot na de bloei zijdeachtig behaard.
	Vrucht: een platte peul, op de nadendicht gewimperd, bij rijpheid zwartgrijs of bruinzwart
	Plant: schors stam bruinachtig, twijgen dun en wintergroen
	Hoogte: tot ca. 2 m
	Opmerking: bloeit op overjarig hout;

Milieu & groeiplaats: droge, kalkarme en voedselarme, veelal omgewerkte of afgegraven bodems; in allerlei extensief beheerde bermen, wegbermen, langs kanalen, spoorwegtaluds, spoorweg emplacementen, zandafgravingen en in heidevegetaties; zon.

Verspreiding in Nederland: vrij algemeen; in klei en veengebieden gewoonlijk met zand aangevoerd; in deze gebieden in ieder geval tussen 1980 en 1995 veel langs spoorwegen. Rond 1985 kwam bij Kruiningen (Zeeland) zo talrijk langs het spoor voor dat een imker daar zijn bijenvolken plaatste. De bijen konden hier veel stuifmeel halen.

Toepassing: tuinen en openbaar groen.

Beheer: de struiken degraderen relatief snel. In geschikte milieus zaaien ze zich uit en ontstaan er nieuwe struiken of struwelen; op spoorwegdijken en -bermen werd verjonging in stand gehouden door al dan niet opzettelijke spoorbermbranden. In tuinen kunnen de uitgebloeide twijgen tot de helft worden teruggesnoeid.

Wilde solitaire bijen volgens Westrich (1989) de tweekleurige metselbij (Osmia bicolor) en de zandbij Andrena wilkella.

bremzandbij

Andrena ovulata

Is afhankelijk van de vlinderbloemigen

Dracht: oranjeachtig stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 5

Opmerking: zaden en twijgen zijn giftig.

Platen brem - (bron links: Franz Eugen Köhler, Köhler's Medizinal-Pflanzen; rechts: O.W. Thomé Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz)