Zeekool Crambe maritima

Zeekool - Crambe maritima
Kruisbloemenfamilie - Brasicaceae

Hommelplant, bijenplant, drachtplant, vlinderplant.

Een overblijvende (vaste) plant.

Bloeiperiode: mei-juni ( juli).

Bloem: bloem wit, bloeiwijze reusachtige samengestelde trossen

Blad: blauwgroen, kaal en vlezig, de randen diep kroezig ingesneden.

Vrucht: een doosvrucht (houwtje) bolvormig ( 0,7 tot ca. 1½ cm lang). het onderste deel is steelvormig verdikt, het bovenste deel is bolvormig.

Plant: sterk vertakte plant.

Hoogte: 0,4-0,9; als tuinplant vaak hoger.

Opmerking: de bloemen ruiken naar honing.

Milieu en habitat: Milieu: vochtige, voedselrijke substraten die onder invloed staan van brak water; op vloedmerken, zeedijken en basaltglooiingen (en daar soms massaal aanwezig); In het buitenland (Europese kusten) op kiezelstranden, rotskusten en kliffen; zon.

Verspreiding in Nederland: in 1935 werd deze plant voor het eerst in Nederland (Zeeland) waargenomen en bleef tot in de jaren 90 van de vorige eeuw zeldzaam in Zuidwest Nederland; thans op veel plaatsen langs de kust op plekken met stenige beschoeiing; ook aan de wadkant van de Waddeneilanden. Soms over kilometers dominant, onder meer langs de afsluitdijk.

Toepassing: alleen in heemtuinen en kruidentuinen; wordt ook als groente gekweekt. (Vergeten groenten)

Beheer: beheer is overbodig.

Wilde solitaire bijen: groefbijen (Lasioglossum), zandbijen (Andrena).

Dracht: nectar en geelachtig stuifmeel. Indicatie voor dracht: code 3. Is sterk afhankelijk van de plek. Op exteme standplaatsen met veel wind (o.m. afsluitdijk wordt deze plant nauwelijks door bijen bezocht.

Platen zeekool (Bron: Deutschlands Flora in Abbildungen.Johann Georg Sturm)