Graslandbeheer: van zeis naar het absurde

Uitmaaien met de zeis - De zeis is een van de oudste gereedschappen om kruidachtige vegetaties te maaien. Op kwetsbare plekken is deze methode waarschijnlijk het beste voor de biodiversiteit. Maar deze vaardigheid wordt nog door weinigen beheerst. Het is een methode die voor het nageslacht zeer belangrijke natuurterreinen heeft nagelaten. (Natuurtuin Pieterburen, 2006).

De vraag is wat laten wij na met ons zwaar beheermaterieel.

 
De meeste oudere boeren beheersen de kunst van het maaien met de zeis, maar dat is een uitstervend ras.
 
Maaien met de vingerbalk -- Met de zeis maaien is voor kleinschalige objecten het beste, maar vaak te duur. Maaien met een éénassige trekker met vingerbalk is in veel gevallen een goed alternatief. Maar in de jaren tachtig van de vorige eeuw werden bij dit maaisysteem ook vraagtekens geplaatst . Op natte terreinen was er te veel insporing met enkel lucht ( 2 wielen), maar het dubbellucht (4 wielen) zouden veel insecten en larven worden geplet. Vooral vanuit de Vlinderstichting was dat een sterk signaal.
 
Stofzuigermaaien -- We zijn naar het absurde doorgegroeid. Om het aantal arbeidsgangen(maaien, keren, rapen) te verminderen wordt steeds meer de stofzuigermaaier ingezet. In één arbeidsgang wordt al het werk gedaan. Als dat goed gebeurt, kan dat bloemrijke vegetaties opleveren. Maar veel zaden en kleine dieren worden ook mee gezogen. Als de maaimachine met een ecokop is uitgerust, wordt het opzuigen van zaden en kleine dieren beperkt. De vraag is natuurlijk wat de invloed is op de totale biodiversiteit. Het gaat niet om het aantal ongewervelde dieren, maar ook om het aantal soorten. Verschillende insecten leven van verschillende bovengrondse onderdelen van de plant.. Waarschijnlijk kan het grootste gedeelte van de ongewervelde dieren niet vluchten en wordt gewoon mee gezogen.

---